We wszystkich miastach wyspy organizowane są imprezy karnawałowe (w okresie od połowy stycznia do Środy Popielcowej, która zgodnie z kalendarzem kościelnym, każdego roku przypada w innym dniu, najpóźniej do końca lutego). Wtedy na Korćuli co tydzień odbywają się bale maskowe „Maśkare”, na których oprócz indywidualnych przebierańców, występują z krótkim programem pomysłowe zespoły; przygotowuje się również bale przebierańców dla dzieci.
Moreska na mury miejskie
Szczyt zabaw przypada na zapustny wtorek, kiedy to sądzi się Karnawał, gdyż jest „winny” tego, że wszystkie wypadki w ciągu roku zebrały się w jednym miejscu. Wszystko kończy się osądzeniem – spaleniem winnego i zabawą przy tradycyjnych domowych jadłach i napitkach.
Tradycyjna odzież
Na tym terenie znajduje się szczególny rejon dalmatyńskiej sztuki pieśni ludowych, które najczęściej, tak jak dawniej, są śpiewane przez „kapele”, tj. zespoły sześciu do dziewięciu śpiewaków, śpiewające pod wieczór gdzieś w miasteczku lub wybrzeżu dla własnej radości. Większość obyczajów na wyspie wciąż żyje jako część codziennego życia, ale pielęgnowane są również przez towarzystwa kulturalno-artystyczne, które działają we wszystkich miasteczkach i przygotowują imprezy kilkukrotnie w ciągu roku, szczególnie latem dla odwiedzających
Moreśka
Pierwsze dane o pochodzeniu tańca rycerskiego Moreśka na Korćuli pochodzą z XVII-XVIII wieku. To nie jest autentyczny lokalny folklor. Został przeniesiony z sąsiednich ziem śródziemna, a przedstawiany jest jako symboliczna walka chrześcijan z muzułmanami: na Korsyce, Sycylii, w Hiszpanii itp.
taniec w nocy
Na Korćuli zadomowił się prawdopodobnie po oblężeniu tureckim w 1571 roku i do dnia dzisiejszego zachował się jedynie na tym terenie. W tańcu biorą udział dwie grupy młodzieńców „moreśkanata” – Biali odziani na czerwono i Czarni odziani na czarno, przewodzą nimi Królowie, a walczą o dziewczynę Bulu, narzeczoną krola Białych, porwaną przez czarnego Moro. Na wstępie przedstawiany jest stary tekst dramatyczny – dialog królów oraz Bule, która odrzuca Mora, po czym się ścierają ich wojska. Biali zwyciężają, Bula zostaje zwrócona królowi Białych. Taniec przy orkiestrze dętej przechodzi przez siedem różnych figur, przy czym tempo jest coraz szybsze, a uderzenia mieczami coraz silniejsze.
Kumpanija
Kumpanija
Ten stary rycerski taniec z długimi mieczami udomowiony i najbardziej popularny jest w Blato, ale również w innych miejscowościach wyspy (z małymi różnicami): Smokovci, Ćara, Pupnat, Towarzyszą mu dialogi, gra na dudach i bębnach.
Tańczący – mężczyźni – ubrani są w tradycyjne, bogate stroje. Taniec skład się z 18 figur. Jest to opis walki pomiędzy nieprzyjaciółmi, których prowadzi „Serdar”, a krajowymi wojskami, dowodzonymi przez „Kapitana”.
Kumpanija, tradycyjna odzież
Szczególnie malownicze jest rozwijanie długiego na trzy metry sztandaru, który jest niesiony przez tańczącego Alfira. Na końcu dołączają kobiety w dawnych strojach ludowych i tańczą razem z Kumpaniją.
Mośtra
Ze wsi Żrnovo (osada Postrada) wywodzi się podobny stary taniec z mieczami, wspierany dudami i bębnami. Tańczący ubrani są w świąteczne wyspiarskie stroje. Kiedyś Mośtra kończyła się „ucinaniem głowy wołu”, a w czasach obecnych, wplatane są jeszcze inne wiejskie obyczaje.
